ที่มา วัดกลางบางแก้ว
การ ค้นคว้าประวัติวัดกลางบางแก้วนี้ ไม่สามารถค้นคว้า ก่อนท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ) เป็นเจ้าอาวาสได้ เพราะวัดกลางบางแก้วนี้เป็นวัดราษฎร์เก่าแก่วัดหนึ่ง ไม่เคยมีใครเขียนประวัติไว้ และทั้งสมัยก่อนไม่มีใครใคร่สนใจในเรื่องประวัติ และก็ไม่มีความ สำคัญอันใดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ จะสอบถามท่านผู้เฒ่าผู้แก่ก็หาผู้รู้ยาก จึงอาศัยสอบถามจากท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก (หลวงปู่เพิ่ม ปุญญวสโน) ซึ่ง ท่านก็เคยได้ฟังจากท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก ซึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า
วัดกลางบาง แก้วเป็นวัดราษฎร์แต่ เดิมชื่อว่าวัดคงคาราม คนทั่วไปแถบบริเวณนครชัยศรีนี้ มักเรียกว่า วัดกลาง เพราะ ตั้งอยู่ปากคลองบางแก้ว ตำบลปากน้ำ แขวงเมืองนครชัยศรี และตำบลปากน้ำในปัจจุบันเปลี่ยนเป็นตำบลนครชัยศรี ครั้น เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๘ สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรม พระยาวชิรญาณวโรรส เสด็จตรวจราชการตามลำน้ำนครชัยศรี (ลำน้ำท่าจีน) ได้เสด็จขึ้นทอดพระเนตรวัดทรงตรัสถามมรรคนายกวัดชื่อนายโป๊ะ ชมภูนิช ทูลว่าชื่อวัดคงคาราม ทรงเห็นว่าเป็นวัดที่อยู่ริมแม่น้ำนครชัยศรีตรงปากคลองบางแก้ว และในละแวกนั้นมีวัดใกล้เคียงอีกสองวัด ซึ่งมี อาณาเขตวัดติดต่อกัน คือด้านทิศใต้ติดต่อกับวัดใหม่สุปดิษฐารามฺ ด้านทิศตะวันตกติดต่อกับวัดตุ๊กตา จึงได้ทรงประทานชื่อให้ใหม่ว่า “วัดกลางบางแก้ว” ตรงกับสมัยที่พระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ) เป็นเจ้าอาวาสในสมัยนั้น แต่นั้นมาจึงใช้ชื่อวัดกลางบางแก้ว เป็นทางราชการมาจนถึงปัจจุบันนี้
วัด กลางบางแก้ว หรือ วัดคงคารามนี้ เข้าใจว่าคงํเป็นวัดโบราณเก่าแก่สร้างมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา หรือตอนปลายของยุคอู่ทอง จากสภาพโบราณวัตถุภายในวัด เป็นต้นว่าอุโบสถ ใบเสมา และวิหาร ตลอดจนพระพุทธรูปหินทรายแดง ซึ่งเป็นพระประธานในอุโบสถ คือ หลวงพ่อโตและมีปรากฏตามรอยจารึกว่า
- ได้ตั้งวัดเมื่อปี พ.ศ. ๑๘๙๕
- ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ. ๑๙๐๕
- เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๒๖.๕๐ เมตร
- ที่ดินตั้งวัดมีเนื่อที่ ๒๓ ไร่ ๖๘ ตารางวา โดยมี หนังสือแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน เป็นโฉนด เลขที่ ๑๐๗๓๔ กรรมสิทธิ์ที่ดินเป็นของวัด
วัด กลางบางแก้วนี้ ไดรับการปฏิสังขรณ์ ซ่อมสร้างสืบต่อกันเรื่อยมา
การ ค้นคว้าประวัติวัดกลางบางแก้วนี้ ไม่สามารถค้นคว้า ก่อนท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ) เป็นเจ้าอาวาสได้ เพราะวัดกลางบางแก้วนี้เป็นวัดราษฎร์เก่าแก่วัดหนึ่ง ไม่เคยมีใครเขียนประวัติไว้ และทั้งสมัยก่อนไม่มีใครใคร่สนใจในเรื่องประวัติ และก็ไม่มีความ สำคัญอันใดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ จะสอบถามท่านผู้เฒ่าผู้แก่ก็หาผู้รู้ยาก จึงอาศัยสอบถามจากท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก (หลวงปู่เพิ่ม ปุญญวสโน) ซึ่ง ท่านก็เคยได้ฟังจากท่านเจ้าคุณพระพุทธวิถีนายก ซึ่งท่านเล่าให้ฟังว่า
วัดกลางบาง แก้วเป็นวัดราษฎร์แต่ เดิมชื่อว่าวัดคงคาราม คนทั่วไปแถบบริเวณนครชัยศรีนี้ มักเรียกว่า วัดกลาง เพราะ ตั้งอยู่ปากคลองบางแก้ว ตำบลปากน้ำ แขวงเมืองนครชัยศรี และตำบลปากน้ำในปัจจุบันเปลี่ยนเป็นตำบลนครชัยศรี ครั้น เมื่อ พ.ศ. ๒๔๕๘ สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรม พระยาวชิรญาณวโรรส เสด็จตรวจราชการตามลำน้ำนครชัยศรี (ลำน้ำท่าจีน) ได้เสด็จขึ้นทอดพระเนตรวัดทรงตรัสถามมรรคนายกวัดชื่อนาย
วัด กลางบางแก้ว หรือ วัดคงคารามนี้ เข้าใจว่าคงํเป็นวัดโบราณเก่าแก่สร้างมาแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา หรือตอนปลายของยุคอู่ทอง จากสภาพโบราณวัตถุภายในวัด เป็นต้นว่าอุโบสถ ใบเสมา และวิหาร ตลอดจนพระพุทธรูปหินทรายแดง ซึ่งเป็นพระประธานในอุโบสถ คือ หลวงพ่อโตและมีปรากฏตามรอยจารึกว่า
- ได้ตั้งวัดเมื่อปี พ.ศ. ๑๘๙๕
- ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ. ๑๙๐๕
- เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๑๐ เมตร ยาว ๒๖.๕๐ เมตร
- ที่ดินตั้งวัดมีเนื่อที่ ๒๓ ไร่ ๖๘ ตารางวา โดยมี หนังสือแสดงกรรมสิทธิ์ที่ดิน เป็นโฉนด เลขที่ ๑๐๗๓๔ กรรมสิทธิ์ที่ดินเป็นของวัด
วัด กลางบางแก้วนี้ ไดรับการปฏิสังขรณ์ ซ่อมสร้างสืบต่อกันเรื่อยมา
